De ontwikkeling van de experimentele methode in de zeventiende eeuw maakte het mogelijk om veel wijsgerige problemen wetenschappelijk aan te pakken. Dat betekende niet dat de wijsbegeerte overbodig werd. Tot vandaag zijn er talloze problemen van ethische, politieke en kennistheoretische aard, waarvan men niet weet hoe men ze strikt wetenschappelijk kan oplossen. Sommigen leiden hieruit af dat onze antwoorden steeds relatief zijn. Maar het behoort net tot de taak van de filosofie op zoek te gaan naar een rationele en objectieve aanpak, ondanks het gebrek aan een wetenschappelijke methode. Tegelijk moet het wijsgerig onderzoek aantonen hoe drogredenen ontstaan, hoe kennis soms verkeerd of onvoldoende gefundeerd wordt en hoe men tot onterechte conclusies komt en verkeerde verbanden legt.
De rivier van Herakleitos beschrijft, op eigenzinnige wijze, hoe de grootste filosofen dat deden en daarbij vaak gebruikmaakten van, of zich spiegelden aan, de wiskunde en wetenschappen van hun tijd.
AUTEURS:
Etienne Vermeersch (1934) studeerde klassieke filologie en wijsbegeerte aan de Universiteit Gent. Hij doceerde er diverse filosofische vakken en was ook vicerector. Hij publiceerde ondermeer De ogen van de Panda en Van Antigone tot Dolly. In 2008 werd hij door Knack verkozen tot meest invloedrijke intellectueel in Vlaanderen.
Johan Braeckman (1965) studeerde wijsbegeerte en menselijke ecologie aan de Universiteit Gent, de Vrije Universiteit Brussel en de University of California. Hij doceert aan de Universiteit Gent en was ‘Socrates hoogleraar’ aan de Universiteit van Amsterdam. Hij publiceerde boeken over bio-ethiek, Darwin en de evolutietheorie.
Bestellen: http://www.houtekiet.com/boeken/p/detail/de-rivier-van-herakleitos